Salı, Aralık 19, 2006

"Karacaoğlan"

Birden sustu. Konuşmadı. Bir türkü dönüyordu başında gene. İçten içe bir tür türkü söylüyordu. Umutsuzdu. Kolu kanadı kırılmıştı. İçinden diyordu ki:
Ak kolların sala sala yürüyen
Nasıl getireyim seni ele ben
Ben bir şahin olsam sen bir balaban
Alsam cırnağıma çıksam yola ben

İlinizde yok mu idi kadılar
Ak ellerin altın tasta yudular
Seni bana yeşil ördek dediler
Onun için dolaşırım göle ben

"Karacaoğlan" Yazan: Yaşar Kemal Resimleyen: Münif Fehim
Cumhuriyet, 24/05/1956

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home