Serüven Veda Ediyor!

Duyanlar olmuş zaten, aleme duyuralım da tümden bilinsin. Aralıklarla yazarız, Serüvenciler başka işlerden fırsat buldukça dergi çıkartırlar deriz. Doğrusu, dergide işleri tam yoluna koyuyor gibiyken, hayat fena bastırdı, hep sözünü ettiğimiz son gerçekleşti. Serüven dergisini kapatıyoruz! Üç arkadaşımız yurt dışına gidiyor; biri doktora tezi yazıyor, bir diğeri vallahi müdür oldu, o şehir bu ülke başını kaşıyamıyor, bir başkası özel televizyonlara dizi hazırlayan bir şirkete girdi. Şöyle bir hesapladım, bunların dışında üç ya da dört arkadaşımız da geçim derdiyle fazla mesai yapmaya başladılar. Atladığım olabilir ama hesap ortada tüm ekip bir baktık ki paldır küldür sürükleniyoruz. Elbette yorgunluk da var, yok desek yalan olur. Hadi kendimi de sayayım, ben hayli yorgunum, hayatımla, işimle ilgili yeni sorumluluklarım ve zorunlu meşgalelerim oluştu, yetişemiyorum.

Uzatmayayım, benzin mi bitti, deniz mi kurudu önce anlamadık, baktık bu gemi yürümeyecek, olmadı mı olmuyor işte. Yaklaşık bir buçuk ay önce epey konuştuk aramızda, iç döktük; düşünün! kararımızı bile duyuramadık işten güçten, bu kadar vakit geçti üstünden. Hasıl-ı kelam, bir son sayı hazırlayarak veda edeceğiz muhtemelen. Serüvencilerin çalışmaları kitap derlemeleriyle sürecek artık. Nerden olur, ne/nasıl olur bilmiyor Allah kerim artık diyoruz!

Serüven dergisinin hikayesi buraya kadarmış, her ne kadar sürç-ü lisan ettiysek affola deyip perdeyi şimdilik indirelim! Hay hak!

Levent Cantek