Online Çizgi Roman

Gazetelerin internet sayfalarından çizgi bantları okumak yetmiyorsa ağ üzerinde yeni arayışlara girmenin zamanı gelmiş demektir.

“Webcomic” diye adlandırılan, düzenli aralıklarla global ag üzerinden yayınlanan ve herhangi birinin elinden çıkabilen çizgi roman serileri bağımlılık yapabiliyor. Sadece bilgisayar basında sıkılanların imdadına yetişsin diye çizilmeyen, geniş ve kalıcı hayran kitlelerinin de tutkuyla takip ettiği bu yayınlar, eğlenceli karakterlerle sürükleyici maceraları, çizgi roman seklinde sayfa, dergi veya bant (comicstrip) halinde ekranınıza taşıyorlar.

Büyük bir kısmı fantastik rol yapma oyunlardan aşina olduğumuz karakterlerle dünyayı kötülerin hain planlarından korurken, işyeri , üniversite veya yasam ve ölüm gibi ulvi meseleleri de kendine konu olarak seçenler de bulunuyor.

Nispeten yeni olmasına rağmen, Mahzenler ve Ejderhalar (D&D) gibi rol yapma oyunlarının saçma kurallarıyla, oyun firmalarının avukatları aracılığıyla yaptıkları yasal yüzsüzlüklerle ve bunları oynayan insan stereotipleriyle dalga geçen, The Order Of The Stick, çöp adam çizimlerine rağmen karakterleri ve kurgusuyla tüm açıklarını kapatarak çizeri Rich “the Giant” Burlew’i FRP camialarında ünlü yapmış, haftada üç kez yayınlanmaya başlamış ve bir de kitabı çıkmıştır.

Konsol rol yapma oyunlarının, özellikle de koşup koşup ortada bir yerde kılıç sallayınca düşmana vurma, görünmeyen sonsuz envanter gibi Final Fantasy serisinin orijinalliklerine aşina olanların eğlenceli bulabileceği, iyi kötü bir konuya ve güzel çizimlere sahip RPG World, FRP, D&D ve Ultima Online oyuncularının dikkatini çekebilecek Real Life ve Acid Reflux aynı konudan beslenen diğer örnekler.

Scott Kurtz imzalı, bir internet şirketinde geçtiği halde, içeriğinin bilgisayar oyunları ve FRP ağırlıklı olduğu PVP uzun süredir devam eden bantlardan. Daha çok iletişim teknolojileri çalışanlarına yönelik diğer bir bantsa, Columbia Internet adındaki bir şirketin ISP çalışanlarının hikayelerinin anlatıldığı User Friendly.

Yüksek lisans programları yapan arkadaşlar üzerine çizilen Piled Higher and Deeper (Phd)’in yaratıcısı Jorge Cham da bir sure önce Stanford Üniversitesi’nde tezini savunmuş bir doktora öğrencisi. Hatta kitap olarak yayınlanmış ilk beş seneye ait çizgilere kıyasla, artık ders vermeye başlamış çizerin yeni çizgilerinin eskisi kadar iyi olmadığı söyleniyor. Yine de bir başlayınca bırakmak ve yönetimle süregelen kavgada taraf tutmamak zor.

Anlaşılması zor story line’ına rağmen, anime çizimlerinden hoşlananların seveceği MegaTokyo bilgisayar oyunları ve anime düşkünü iki gencin Japonya yolculuğuyla başlıyor. American Elf ise günlük olarak ücretsiz takip edilebiliyorken, tüm arşivi ya da çizerin yaptığı müzikleri indirmek için aylık 2 dolar talep ediyor.

Tanrı, ölüm, Lucifer ve Bernard adındaki bir barmenin hikayelerinin anlatıldığı Down to Earth Comics Gavin Chafin ve Steve Wood tarafından çiziliyor. Birlikte yasayan iki peygamberin maceralarını anlatan Jesus And Mo ise evrim teorisi, matematiksel denklemler, mantık dayanaklı yaklaşımlardan bahsederken espri anlayışının sabit fikirli dincilikle bastırıldığı kafalarda tepki yaratabilir.

Vikipedi’nin bir kolu olan Comixpedia dijital çizgi romanlar hakkında geniş bir bilgi bulmak mümkün. Sanal dünya çizerlerinin de maliyet sorunlarının olabileceğini şaşkınlıkla buradan öğreniyorum; popülerleştikçe gereken yüksek bant genişliği, sunucu desteği ve çizimler için gereken sanat malzemelerinin giderlerini genellikle reklam ve bağış gelirleriyle karşılayan çizerlerin küçük bir kısmı profesyonel olarak sadece bu isle para kazanabiliyor.

Webcomics baslığında dikkat çekilen diğer bir nokta, bu çizgi romanların sınırlarının olmaması. Sadece boyutlardan, renklerden ve hatta bazen bir flipbook’un hazır çevrilmiş hali gibi hareketli çizgilerden, sesli bantlardan ya da çöp adam karakterlerden bahsetmiyorum. Yayıncıların içerik kısıtlamalarına ve yurtdışında sözü geçen çizgi roman sendikalarına bağımlı olmadıkları için cinsellik, din ve politika gibi tabu sayılan her konuya girebiliyor ve internet sansürünün neredeyse islemediğini bize kanıtlıyorlar.

Bir kontrol mekanizmasının baskısından uzak çoğalan bu mecrada yine en büyük ilgiyi eleştirel çizgiler çekiyor. Okların hedefi ise yöneticiler; evreni, üniversiteyi ya da işyerini yönetiyor olmaları çok fark etmiyor. Sonuçta yetenek gündelik tespitleri eleştiri okları ve iyi esprilerle sunmakta yatıyor. Bize de ne kadar genişletsek de yetmeyecek bakış açımızı biraz daha esnetmek için eğlenceli bir takip kalıyor. Bütün forumlarda görebileceğiniz bir uyarıyı eklemeden yazıyı bitirmek olmaz: Hepsini bir anda bitirmeyin, bir sonraki haftayı beklemek çok zor olabilir.

Sezgi Uygur