Ferri Anlatıyor....

İyi günler Bay Ferri. İhtiyar Zagor neler yapıyor?

İyi diyebilirim, satışlar iyi gidiyor, şu dönem için hiç de kötü sayılmaz. Özel Çiko sayısı da iyi iş çıkardı. Bu başarının yeni ve yetenekli çizerlerle başarılı senaryo yazarları sayesinde olduğunu söyleyebilirim. Severek yaptığınız birşeyse sonu asla kötüye gitmez. Bir de neleri piyasaya sürebileceği ile ilgili olarak yayıncının sezgisi söz konusu tabii ki, klasik ve sakin senaryolarla, Burattini ve Ferri’yle ya da daha modern hikayelerle Boselli’nin korku hikayelerinden doğru karışımı yapabilmesiyle ilgili. Karakterin çevresinde her zaman belli bir ilgi vardır. Örneğin şu anda renkli “Odissea Americana” ile bir ek için anlaşma imzalamış bulunuyoruz. Bu beni çok mutlu eden birşey, bu yılın başlarında çıkacak, çünkü Zagor her zaman çok sevilen ve heyecanla beklenen bir karakterdir.

Yeni yazarlar niçin çizgi roman yazmak istedikleri sorulduğunda Zagor üzerinde çalışmak için cevabını veriyorlar. Bu onları karakterize eden birşey ve her zaman olmuyor. Bu konuda ne düşünüyorsun?

Kimbilir. Bunlar arasında en ilginç olanlarından birisi de Moreno Burattini’dir sanıyorum. Hatırlıyorum da ona bir sürü iş verilmişti, beni arayıp duruyordu, sürekli yazıyordu ve sergilerde falan görüşüyorduk. Sonraları yavaş yavaş Bonelli için de çalışmaya başladı. İnanılmaz bir insandır, içi heves ve çalışma isteğiyle dolup taşar. İnanılmaz bir hafızası vardır, herşeyi hatırlar.Benim yaptıklarımı bile benden daha iyi bilir.

Boselli ve Burattini aynı karakterle farklı şekilde yüzleşiyorlar. Bu konuda bize ne söyleyebilirsin?

Daha önce de belirttiğim gibi farklı türde hikayelerin iyi bir şekilde birleştirilmesi gerekir. Bence ikisi de çok başarılı ve özellikle de tüm zamanlarını Zagor’a ayırıyor olmaları fikri benim çok hoşuma gidiyor. Maalesef Boselli ile bu şekilde değil, her zaman başka bir şeyle meşgul oluyor. Bu yüzden sanırım artık böyle devam edecek.

Yeni çizerler karaktere farklı bakış açıları getiriyorlar: bazıları daha kişisel bir yaklaşım sergilerken diğerleri orjinal stile bağlı kalmayı tercih ediyor. Marco Verni’nin çalışmalarını gördüğünüzde neler düşündünüz?

Ben herkesin aynı şekilde çizmesine ya da sadece bir çizere bağlı kalmakla kimseyi ödüllendirmiyorum. Tex gibi sadece bir stile bağlı karakterler olabilir, ama farklı yorumlara sahip kişiler olunca, bu da fena olmuyor. Bu bakış açısıyla fazla şikayet edebileceğimiz bir durum değil .

Siz yeni çizerler üzerinde bir kontrol mekanizması uyguluyor musunuz?

Özellikle oturup ne yaptıklarını takip etmiyorum. Bazen kendime görev bildiğim şeyler de oluyor, iş arkadaşlarımın da bu tarz görevleri oluyor fakat sonuçta başka çizerlerin işlerini kontrol etmek pek de güzel bir şey değil. Son zamanlarda redaksiyon işini bıraktım, sanıyorum bu işle artık Boselli, Canzio ve bizzat Bonelli ilgileniyor. Belki bu kötü oldu, ama onlara güvenim tam. Sanırım böylesi daha iyi.

Yeni çizerler siz deneyimli olanlara göre her zaman daha az iş çıkarıyorlar. Siz mi daha başarılıydınız yoksa onlar mı?

Bence çizgi roman yaratmakta önemli olan şey, kalite kadar, belli sayıda deseni garanti edebilmek. Yoksa okuyucunun belli bir stili sevme şansı pek olmuyor. Eskiden senaryoların çok daha basit olduğunu da söylemem gerekiyor. Şimdi, mesela Burattini’nin Aztekler üzerine yazdığı bir hikayeyi resimliyorum. Bir sürü kostüm çeşidi var, karmaşık ortamlar, pek çok karaktere ait sahneler, böylece çıkan ürün de az oluyor haliyle. 470 desenden oluşan daha önce hiç yapılmamış tarzda uzun, harika bir hikaye . Sanırım bu yılın başında çıkacak. Bunu hazırlayabilmek için daha geleneksel tarzda olan bir başkasını yarım bıraktım sonra da onu bitireceğim.

Belli bir üretkenlik seviyesini her zaman tutturmayı başarıyorsunuz.

En başta bu biraz alışkanlıkla ilgili birşey, çizim masasından fazla uzak kalamıyorum. Tatildeysem bile birkaç saatliğine denize gidiyorum ya da yürüyüş yapıyorum, sonrasında ise her zaman günü çizim masasına oturup çizerek bitiriyorum. Bir de sevdiğim birşeyi yapıyor olduğum için çok da şanslıyım tabi.

Zagor için bir dev albüm hazırlanacak mı?

Bu soruları bana sormamalısınız. Bunlar redaksiyon aşamasında konuşulan şeyler. Tabii ki böyle birşeyi hazırlamak beni çok mutlu eder, belli bir kaliteye sahip kağıt, deseni öne çıkarır; sanırım okuyucuyu da memnun eder ama tekrarlıyorum bunlar benim kararlarıma bağlı değil.

[Federico Castagnola'nın Ferri ile yaptığı röportajdan bir bölüm aktardık. Çeviri Seher Uysal'a ait]