Fan Fin Fon

Resimli Roman diye bir dergi çıkmıştı. Birinci sayısını gördüğümde ‘İkinci sayı batarlar’ dedim. Sayfaları güzel ama varlık nedeni ne? Derdin ne? Bunları düşünmemişler”. (Kemal Aratan)

“Türkiye'de ground yok ki underground olsun”. (İrfan Sayar)

“Aaa Gırgır bu hafta kime ne biçim vurmuş dedirtiyorduk o zaman. Bir kapağımız olay oluyordu”. (Şevket Yalaz)

“Resimli Roman çizmek isteyenler, yakın zamana kadar kendilerine alan bulamıyorlardı. Nasıl ki karikatürle ilgilenenler bundan 25-30 sene önce kendilerine alan bulamayıp da reklamcılıkla uğraşmışsa veya daha sonra, Gırgır'la pahalı bir karikatürcüler ordusu oluşuyorsa, aynı şey şimdi resimli romancılıkta var. Onlar için alan yoktu. Bu açıldıktan sonra resimli roman çizerleri oluşmaya başladı. Bu zaten, pek çok arkadaşımızın içinde yatan bir aslandı. Bir zorlamayla ortaya çıktı. Bunun ortaya çıkışı doğrudan doğruya toplumun talebiyle olmadı”. (Hasan Kaçan)

“Belki çok abartmış olacağım ama çizgi roman ‘müstehcen’ olabilir ama ‘porno’ olamaz bence. Belki de çizgi, doğası gereği porno olamaz”. (Emre Aköz)

“Elime garip bir kâğıt tutuşturdular. Sonradan fatura olduğunu öğrendim. Zeplin’in ilk sayısı çıktıktan sonra pek çok resmî ayrıntıyı unuttuğumuzu fark ettik”. (Bülent Morgök)

“Herkesin bir tanrısı vardır; kiminin iktidar, kiminin para, kiminin de politika. Sanırım ben insana ve onun barış ve özgürlük içinde yaşamak için bazı kurallar koymadaki yeteneğine inanıyorum”. (Ken Parker)

[Koloni Fanzin, Sayı:2, 1992'den]