Bu kez farklı bir şey...

(...) 1931 yılıydı. Gangsterler Chicago’yu; icraatları da gazete manşetlerini istila etmiş gibiydi. Chester Gould, Plainclothes Tracy isminde beş adet, günlük bir çizgi bant hazırladı (Tracy, dedektifin aktiviteleri üzerine kaçamak bir kelime oyunuydu, Trace: iz, izlemek, Dick de argoda polis, aynasız anlamındaydı) ve onu elinden geldiğince gerçekçi çizmeye çabaladı. Kahramanı Sherlock Holmes’den esinlenmişti – köşeli çenesi ise Sherlock Holmes’u canlandıran tiyatro oyuncusu William Gilette’i anımsatıyordu. Patterson en sonunda masasında yepyeni bir şeyle karşılaştığını fark etmiş olmalıydı, sadece umutsuz bir “looser” olan Gould’dan yeni bir ürün değildi gördükleri; çizgi bant ekolünde yepyeni bir buluştu. 1931’de macera çizgi romanları yaygınlaşmamıştı. Çoğunluğu ise egzotikti: Buck Rogers gelecek yüzyıllarda yaşıyordu, Tarzan ormanlarda sallanıyor, Tailspin Tommy ise Lucky Lindy gibi havacıların görkemli dünyasını yansıtıyordu. Gerçekçi varsayılan Little Orphan Annie bile maceradan çok melodramatikti. Ve neredeyse hiçbir çizgi bant şiddet içermiyordu. Gazetelerin baş sayfaları ise şiddet içeriyordu, çizgi bantlar neden içermeyecekti ki? Sherlock Holmes bir gün Al Capone ile tanışsaydı ne olurdu? (...)