Bob ve Fanny

Playboy’da yayınlanan, dergiyle özdeşlemiş çizgi romanlardan biri Little Annie Fanny. Harvey Kurtzman’ın çeşitli dönemlerde farklı çizer ve espricilerle çalıştığı, nihayetinde Mad mizahının sürdürüldüğü bir diziydi. Kurtzman’ın ölümünden sonra bildiğim kadarıyla çizilmiyor; nostaljisi yapılan, Amerikan folklorunun bir parçası sayılan çizgi romanlardan. Örneğin Penthouse’un Wanda’sı o denli hatırlanmıyor. Playboy, aslında Amerika ölçütlerinde liberal sayılabilecek yazarlara ve görüşlere yer açan bir yayındır ama kendisinin solunda kalan görüşlere karşı bu liberalliği aşırılık olarak görmek gibi bir tutumu da vardır. Popülerliğin getirdiği bir kibar sayabiliriz bunu. Bu ölçüt, Annie Fanny de kendini daha çok gösterir ve aslına bakarsanız epeyce bir genellemiş olacağım ama özellikle altmışlı yıllardaki popüler mizah üreticileri için bunu söyleyebilirim, epeyce muhafazakâr davranırlar. Gerek beat kuşağı gerekse protest müzisyenlere yönelik bağnazca, oldukça klişe eleştiriler getirirler. Klişe ifadesini açayım, hani bir din adamından (ya da muhafazakâr bir şehirden) bahsedilirken onun aslında nasıl içki tükettiği ne denli ahlaksız olduğu sıralanır ya ona benzer bir şeyden söz ediyorum. Yoksullar için şarkı söylüyorlar ama limuzine biniyorlar, aslında nasıl riyakârlar söylemini örneğin All Capp’te de görebiliriz. Ne demek istediğimi yukarıdaki karelerden anlayabilirsiniz. Bob Dylan’a yönelik deşifre etme arzusu içeren bir dil kullanılmış. Siyaset söz konusu olduğunda mizah ötelenebiliyor rahatlıkla…