Yasak Aşkın Hikâyesi: Zehir Ali

Levent Çanga, mizah dergilerinde yetişmekle birlikte karikatürize-komik çizgiyle uzak-yakın ilgisi olmayan bir çizer. Foto-realistik bir deseni var ve çizgiyi kullanma biçimiyle Moebius-Manara ekolünü izliyor. Galip Tekin’in çizgi roman dergisi Dıgıl’da kapanana kadar çalışan Çanga, o günden beri sürekli olarak bir yerde çizmiyor. Zehir Ali, daha önce herhangi bir yayınlanmamış tek hikâyeden oluşan bir albüm. Türkiye’de hem böyle bir gelenek olmadığı hem de temelde kitaplar yaratıcılarını geçindirecek kadar satmadığı için baştan albüm olarak düşünülmüş işler pek çıkmıyor. Hatta tek tük istisnalar hariç hiç çıkmıyor desek yalan olmayacaktır. Çanga bu nedenle az görülür bir emek vermiş, madden özveride bulunmuş. Hikâyenin yurt dışını düşünerek otantik, oryantalist bir tema içerdiği iddia edilebilir, işin o tarafı bilinmiyor. Osmanlı’da geçen tutku (ve sonuçları itibarıyla şiddet) dolu bir aşk anlatılıyor. Hikâyenin çarpıcılığı da bu şiddet ve yasak olan aşktan çıkıyor. Mehmet Seyda’nın naklettiği bir hikâyeden uyarlanmış. Çanga, çok özenmiş, siyah beyaz bir çalışma olduğu için işin temizliğine (ve temiz iş görünmesine) çok çalışmış, çiniyle incelikle uğraşmış. Desen olarak Manara’dan birebir faydalandığı kareleri de var. Zehir Ali, 28 sayfa sürüyor, LeMan Yayınlarından çıkan albüm hepi topu iki formadan oluşuyor. LeMan’ın tarzı olmamasına karşın böyle bir albümü yayınlaması da ilginç. Zehir Ali albümü “akacak mecra bulamadığı” için başka işlere yönelmek zorunda kalan çizer neslini hatırlatıyor, hayıflanıyorum (L.C).