Geçmiş Zaman Olur ki...

(....) Yaratıcılığın sonsuz potansiyeli ve olanakları göz önüne alındığında; bir yapıtın başka yapıtlarla kıyaslanması, onlardan üstün görülmesi ve herkes tarafından elde edilmesi için kesinlikle hiç bir neden yoktur.

Böyle bir şey kitle standartları ve zevkleri yaratır.

Her biri yeni bir şeyi yeni bir şekilde söyleyen ve potansiyel olarak sonsuz sayıda yaratılmış olan öteki yapıtların tanınması ve özendirilmesi olasılığını yok eder.

MANİFESTO

1– Bu ülkede çizgi romanın sanat olarak kabul edilmesi için gerekli alt kültürü oluşturmayı hedefliyoruz.

2– Geleneksel nakarat Teksas Tommiks’ten ve Gırgır bağlarında yetişen kaçamaklardan apayrı anlamlar peşindeyiz.

3– Türkiye’de Çizgi Romancılar Derneği kurmak istiyoruz.

4– Çizgi roman, comics, bande-dessinée, fumetti, strip ve resimli romanlar hakkında üreticisi, yayıncısı, okuyucusu ve yatırımcısı için anlaşılabilir tanımlar yaparak kavram karmaşasını önlemeye çalışacağız.

5– Türkiye’de çizgi roman yarışması olmasını istiyoruz.

6– Çizgi roman yalnızca “comics” değildir.

7– Koloni genç korsanlar tarafından hazırlanan bir fanzin’dir. (Fanzin bir çeşit gazoz açacağıdır.)

8– Neşeli gençleriz biz, yaşamayı severiz.

............

Bu manifesto uzayabilir de, kısalabilir de... Bir çabanın nitelikli olması ille de topluma ters düşmesi ve azınlıkta kalması anlamına gelmiyor. Önemli olan kitle yaygınlığıyla prestijin kalite noktasını bulabilmek... Koloni’nin bütün söylediklerinin ve manifestosunun dışında asıl amacı bu...

[Koloni, sayı: 1, Aralık 1992]