Güzel ve Çirkin: Yarar’ın Melankomik Albümü

Kenan Yarar’ın ayrıntıcı, temiz, sabırlı, çok çalışıldığını gösteren bir çizgisi var, açıkça görülüyor. İşine saygı duyduğu titizliğinden anlaşılıyor. Başlangıçtaki Bilal etkisi geçen onca zamana karşın kendini hissettirmiyor değil, çizgisinin Avrupalı durması buna bağlanabilir. Mizah dergilerinde çalışmaktan kaynaklanan nedenlerle (komiklik baskısıyla) gelişen bir hikâyeciliği oldu. Sanıyorum bu sorun, mizah dergilerinde çizgi roman yapan her çizeri etkiliyor. Yarar’ın ilk albümüne seçtiği Melankomik ismi dahi bu etkinin göstergesi. Kişisel fikrim şu: Yarar’ın komik olmaya çalıştığı her çalışma, iyi çizilmiş ama aynı düzeyde hikâyesi olmayan bir çizgi roman olma riski taşıyor.

Güzel ve çirkin karşıtlığında gelişen bir hikâyeciliği var Yarar’ın; ucubeler, sakatlar, hastalar, çirkinler ve türlü iğrençlikler onun güzel kadın ve erkekleri karşısında bir komiklik unsuru olarak kullanılıyor. Sitelerde ya da çok katlı apartmanlarda gelişen, birbirinden farklı hikâyeleri olan komşuları-insanları anlatmayı da seviyor. Hiçbir şeyin sandığımız gibi olmadığını (örneğin hemen herkesin hastalıklı bir cinselliğinin olduğunu) göstermek yine komikleştiriliyor. Çizmekten hoşlandığı anlaşılan güzel kadınların bir freak’e dönüşmesi, hiç beklenmedik bir hastalığının olması ya da o güzelliğin altındaki çirkinliğin bir “maske” gibi ortaya çıkması Yarar’ın sevdiği sürpriz ya da finaller oluyor. Melankomik tüm bunları içeren iyi bir seçki. Hem Yarar’ı hem de Galip Tekin etkisinde gelişen-mizah dergiciliğinde yaygınlaşan tek etkili-sürpriz sonlu (haftalık) çizgi romanları anlamak adına okunması gereken bir albüm. Ayrıca albüm estetik olarak iyi hazırlanmış, iyi basılmış (4M Yayınları, 1997).