Salı, Haziran 16, 2009

Çizgi Roman Dükkanlarında Gezintiler # 2 - Stripwinkel Dumpie, Leiden

2007’deki Hollanda seyahatimin çoğunu Hollanda’nın en eski üniversitesinin bulunduğu şehirde, Leiden’da geçirmiştim. Yüz küsür binlik nüfusunun beşte birini öğrencilerin oluşturduğu, kanalları, yeldeğirmenleri ve binlerce bisikletten müteşekkil trafiğiyle tipik bir Hollanda şehriydi. Yağmurlu bir günde, tek başıma sokakları arşınlarken, Leiden kalesini şöyle bir turlayıp bir sokak bandosunun davul çalışmasına kulak kabarttıktan sonra, daha önce görmüş olduğum, fakat içine girmediğim bir çizgi roman dükkanına, Stripwinkel Dumpie’ye götürdü ayaklarım beni.

Bu stripwinkel (ki tahmin edilebileceği üzere “çizgi roman dükkanı” anlamına geliyor), 18 Nieuwe Rijn adresinde konumlanmış küçük ve şirin bir dükkandı. Ağırlıklı olarak Hollandaca çizgi romanlara ve türlü çizgi roman temalı oyuncak ve figürlere (bilhassa frankofon kahramanlarınkine) yer verse de, İngilizce yayınların bulunduğu küçük bir bölüm de vardı. Benim Hollandacam üç kelimeyi geçmediği için o tarafa yöneldim hemen.

Bir önceki yazıda belirttiğim ve ilerleyen yazılarda da görülebileceği gibi, bir underground çizgi roman ve bilhassa Robert Crumb merakım olduğundan, raftaki kitaplar arasında kallavi boyutuyla öne çıkan Robert Crumb Handbook’a ilişti gözüm. Sarı renkli kapağında Crumb’ın kendi elinden çıkmış bir portresi “Kibar olmak için bulunmuyorum burada” diyordu. 440 sayfalık içeriğinde Crumb’ın biyografisinin yanısıra aşağı yukarı 40 yıllık kariyerinden kimisi daha önce yayınlanmamış çizgi roman örnekleri, fotoğraflar, ve Crumb’ın müzikal kabiliyetlerini sergilediği Cheap Suit Serenaders gibi çeşitli grupların şarkılarının yer aldiği bir CD yer alıyordu. Bu kitap benim olmalıydı!

Bir de o sıralarda adını sıklıkla duymuş olduğum ve henüz okumadığım, Marjane Satrapi imzalı Persepolis’in ilk cildine gözümü kestirdim. Bizim ülkemizde de, dünyanın başka yerlerinde olduğu gibi, hatırı sayılır bir ilgi gören bu otobiyografik çizgi roman, hakkında fazla söze gerek olmasa da, özetle bir çocuğun gözünden Iran Devrimini anlatıyordu; ve güzel bir hediye olacaktı kalbimde özel bir yeri olan biri için.

Kasadaki adamla lafladık biraz çıkmadan önce, Crumb’ın nasıl güzel bir insan olduğu ekseninde. Dışarı çıktım, yağmur dinmişti...

Etiketler:

2 Comments:

Blogger Levent Cantek yazdý...

R. Crumb and the Cheap Suit Serenaders için bir not düşeyim istedim. 20'li yılların Amerikan jazz-country şarkılarını söylüyorlar. Aralıklarla dinlediğim üç albümleri var. Her ne kadar 30'lu yılların Mississippi bölgesinde geçse de O Brother, Where Art Thou? (Neredesin be birader?) filminde kullanılan müzik tarzına epeyce benzeyen bir biçemleri olduğunu iddia edebilirim.

http://www.timshome.com/css/

17/6/09 12:11  
Blogger can y. yazdý...

Ayrica yine 20'li yillarin tarzinda besteledikleri kendi sarkilarini da calip soyluyorlar. Ilginc baska bir mevzu ise artik neredeyse hic kullanilmayan 78'lik plak kayitlari yapmalari.

Crumb'in Amerika'nin gecmisine karsi olan ilgisi malum. 60'larin karsi kultur hareketleri icinde degerlendirilse de, o donemin hippi/rock kulturunden pek hoslanmiyor.

17/6/09 13:46  

Yorum Gönder

<< Home