Freak Brothers

(...) Çizgi roman alanındaki değişim ABD'de 68 kuşa­ğının ünlü "underground" çizeri Roger Crumb'la birlikte başladı. Crumb'ın, en belirgin tutkusu iri ka­dınlar olan zayıf karakterli anti-kahramanlarının başından geçenler, çizilip yazıldıktan sonra yine yeraltı matbaalarında basılıyor ve birkaç saat içinde Los Angeles'in Height Ashbury parkında elden ele dola­şarak tüketiliyordu. Crumb, 68'in radikal eğilimlerini kalbinden yakalamıştı. Onunla birlikte, ikinci plana atılmış olan metin yazımı da hayat buluyor, hatta çizginin önüne geçiyordu.

Kısa boylu, kalın çerçeveli şişe dibi gözlüklü ve oldukça çirkin bir adam olan Crumb, kendi tutku ve takıntılarını aktarıyordu çizgilere. Aynı kendi yaşa­mında olduğu gibi, tüm kadınlar erkeklerden nere­deyse üç kat daha iriydi. Bugün, zamanında kazan­dığı paralarla aldığı çiftliğinde, kocaman göğüslü karısı, "cigaralıkları" ve 68 nostaljisiyle yaşıyor.

Roger Crumb sonrası çizgi romancılar arasında en ilgi çeken adlar Roger Sheridan, Gilbert Shelton ve Paul Mavrides oldu. Bu üçlünün yarattığı "Freak Brothers" (Çılgın Kardeşler) tiplemesi, yeraltı çizgi roman geleneğini Crumb'ın bile ulaşamadığı nokta­lara taşıdı. Bu üç "freak" kardeş; zorunlu kalmadıkça çalışmayan, kira ödemeyen, vergi vermeyen ve her fır­satta kendilerini birtakım kimyasal maddelerle zehirleyen tipler. Hayattaki en yakın dostları, üç kar­deşten şişman olan Freddy'nin "adsız" kedisi. Garfi­eld bu kedinin yanında melek sayılır!

Freak Kardeşler'in "kahramanlık"la uzaktan ya­kından ilişkileri yok aslında. Sürekli olarak onları iz­leyen narkotik polisi "Norbert the Nark"tan ("Narko" Norbert) müthiş korkuyorlar. Ancak verdikleri tüm açıklara rağmen Norbert onları bir türlü yakalayamı­yor. Freewheelin Franklin, Phineas, Fat Freddy ve kedisi, Noel ağacı olarak marihuana saksısını kulla­narak yaşamlarını "cool" bir biçimde sürdürüp gidi­yorlar...

Sheridan, Shelton ve Mavrides üçlüsü "Freak Brothers"ın yanı sıra, "Knockabout Comics Publica­tion"ın bir başka yayını olan "Slow Death"in de (Ya­vaş Ölüm) altına imzalarını atıyorlar. "Slow Death", ekolojiden kimyasal silahlara ve kansere ka­dar birçok konuyu sayfalarına getiriyor. "Knockabo­ut" şirketi, bu iki derginin yanı sıra, "Tits and Clits" (Memeler ve Klitorisler), "Young Lust" (Genç Şeh­vet), "Anarchie" (Anarşi), "Commies from Mars" (Marslı Komünistler) ve "Bizarre Sex" (Acaip Sex) gibi çizgi roman dergilerini düzensiz aralıklarla ya­yınlamayı sürdürüyor. (...)

[Barbaros Devecioğlu'nun Tempo dergisinde (6.5.1990) çıkan "Hiç de komik Değil" yazısından]