Thorgal-Tanatloc’un Gözleri

Thorgal’ın yeni cildi çıkmış… Orijinal serinin 10, 11 ve 12. albümlerinden oluşan cilt Çizgi Düşler tarafından yayınlanmış. İlk ciltteki nitelik ve özen sürdürülmüş, bu çok sevindirici. Piyasa koşulları, baskı sorunları az şey değil, bir kez daha aşılmış olması güzel. Tanatloc’un Gözleri adıyla yayınlanan ciltte Thorgal’ın hikâyesini öğrenmeyi sürdürüyoruz. Aralıklarla değinilen geçmişiyle yüzleşiyor Thorgal. Senarist Van Hamme, özellikle yetmişli yıllarda Batı Avrupa’da popüler olan “Tanrıların Arabaları” mefhumunu temel almış, o anlaşılıyor... Antik uygarlıkların ve büyük dinlerin kökenini dünyaya gelen Uzaylılara atfederek açıklayan Erich von Däniken, bilim dünyasını olmasa da fantastik yazını epeyce etkilemiştir. Atlantis efsanesi, Mu Kıtası, Uzaylıların ilkel insan topluluklarına kültür getirmeleri, üstün meziyetleri nedeniyle tanrı ya da peygamber sayılmaları hep bu çerçevenin sık anlatılan trüklerindendir. Van Hamme, bu yaklaşımı ilham verici bulmuş olmalı ki, dış dünyadan gelen bir çocuğu Vikinglerin arasına bırakmış. Thorgal’ın unuttuğu geçmişini hatırlaması, uzaylı kötü adam babasıyla karşılaşması, oğlunun üstün niteliklerinin ortaya çıkması vs bu ciltte karşımıza çıkıyor. Benim ilgimi çeken Thorgal’ın fantastik niteliği değil. Panaromik detaylar, devamlılık, kare içi düzenlemeleri mutlaka güzel ama beni asıl, yolculuk teması ve kişilik çözümlemeleri etkiliyor. Arzu ve pişmanlık birlikte yürüyor. Mutlu olamama hali dikkat çekiyor. Herkesin bir duyguya yoğunlaşan hikâyesi var ve bu hikâyenin bütününü renklendiriyor. Basit ama zihin açıcı bir senaryo reçetesi bu…