işte öyle bir şey…

l-manyak izleyebildiğim kadarıyla kapaklarını kemal aratan’a emanet etmiş durumda. aratan, leman grubuna döndüğünden beri aylık çıkan derginin kapaklarını çiziyor. derginin başlangıcından beri kapak mantığı bir espriye dayanıyor denilebilir. bu kapakların geçmişin iddialı, çarpıcı, çok uğraşılmış, zaman ve emek harcanmış, üretilmesi külfetli dergi kapağı mantığını taşıdıkları söylenemez. aksine grotesk, ters yüz edici bir espri kapağa hakimdir ve beklenen geleneksel kapak mantığı açıkça reddetmektir. bu farklı-belki ayrıksı –memleket mizahı açısından yenilikçi- bakış, lombak dergisini çıkartmak üzere ayrılan ekiple birlikte sekteye uğradı denilebilir. şöyle de söyleyebilirim: bu mantık her zaman sürdürülemedi, kapaklar açıkça geçiştirildi, hatta son anda yetiştirildiği hissi veren işler yayınlandı. l-manyak, bir yandan okurun alışkanlıkla almayı sürdürdüğü dergi diğer yanda ayrılan ekibin yerini bir türlü dolduramadığı için tükenen bir yayın. direnmek zor çünkü ayrılanlar çete ruhuyla dergi hazırlıyorlardı, o çete dergiye rakip oldu. lafı aratan’ın bir kapağına getireceğim, yanda son sayının kapağı görülüyor: king kong filmine gönderme yapmış aratan, logo altında hing kong yazılmış. çabuk çizildiği çininin kullanımından belli. espriyi de anladığımı söyleyemem. galata kulesinin üzerinde oturan güzel-sarışın bir kadının yerinde çirkin, karnavelesk-iri çirkince (belki yaşlı) bir kadın olmuş olsa belki…çıplak bir kadını galata kulesinin üzerinde düşünmek-oturtmak (cihangir sendromu da ayrı bir konu) ne denli yaratıcılık gerektiriyor bilemiyorum.. kapak derginin bazen her şeyini bazen önemli bir parçasını imler…bu kapağın bir mesajı var, yok değil… üstelik bu mesajın ticari olarak da bir anlamı var…ama bu ne aratan gibi bir bilek-bukalemun çizere yakışıyor ne de derginin tükenişine çare olabilecek doğru tercihi içeriyor…